Сэтгэлхээн...

Хөөрч догдлохыг минь үзмээр байна уу
Хөдөө явж цэцэг түүхийг хачин ихээр хүсэж байна
Хүнгүй газар тэгээд хоёулаа сэтгэлхэн минь
Хүнд хэлэхгүй нөгөөхөө ярьж болно
Дараа нь дахиад л эргээд ирцгээнэ
Даруухнаар хүрмээ товчилж хүмүүстэй алхана
Хөөрч догдолсныг минь тэд мэдэхгүй
Хөдөө явж цэцэг түүснээс хэлэхгүй
Аз жаргалтай дүр надад зохиж таарна
Амрагаа баярлуулна, чамайгаа нууна Сэтгэлхээн...